Wat is sportmassage?

Sportmassage is een vorm van massage waarbij de zachte weefsels worden gemanipuleerd ten behoeve van een persoon die regelmatig aan fysieke activiteit doet. Zacht weefsel is bindweefsel dat niet is uitgehard tot bot en kraakbeen; het omvat huid, spieren, pezen, ligamenten en fascia (een vorm van bindweefsel dat de andere zachte weefsels vormt en omhult). Sportmassage is ontworpen om te helpen bij het corrigeren van problemen en onevenwichtigheden in zacht weefsel die worden veroorzaakt door repetitieve en zware lichamelijke activiteit en trauma. De toepassing van sportmassage voor en na het sporten kan de prestaties verbeteren, herstel bevorderen en blessures voorkomen.

Massage wordt geregistreerd als een van de eerste vormen van fysiotherapie en werd meer dan 3000 jaar geleden in China, India en Griekenland gebruikt. Het populaire gebruik ervan in de westerse wereld is grotendeels te danken aan het werk van Per Henrik Ling (1776 – 1839), die de vorm van massage ontwikkelde die nu bekend staat als Zweedse massage. Ling ontwikkelde zijn eigen stijl van massage en oefening om schermers en gymnasten te helpen, en kreeg daarmee internationale erkenning. Veel van zijn ideeën vormen de basis van moderne sportmassage. Tegenwoordig zijn er vele vormen van massage beschikbaar om ons te helpen onze gezondheid en welzijn te behouden. Sportmassage wordt al jaren geaccepteerd in Amerika, Canada en Australië, terwijl in het VK de praktijk pas in de jaren negentig bekend werd en op grotere schaal werd gebruikt.

Wat is sporttherapie?

Sporttherapie houdt een hoger opleidingsniveau in met een breder scala aan vaardigheden en ondersteunende kennis. Binnen het VK bestaat algemene overeenstemming over enkele kerngebieden die essentieel zijn voor sporttherapie, hoewel de nadruk zal variëren tussen opleidingsaanbieders, sommige geven de voorkeur aan therapie met zacht weefsel en andere neigen naar revalidatie of spoedeisende hulp. Het is algemeen aanvaard dat sporttherapie omvat:

Anatomie en fysiologie
Sportmassage
Ethiek en professionaliteit
Biomechanica
Geavanceerde handmatige therapievaardigheden
Letselbeoordeling en behandeling
Ganganalyse
Revalidatie na een blessure
EHBO en geavanceerde traumazorg
Taping voor sport
Andere gebieden die soms worden opgenomen, zijn elektrotherapie, krachttraining en / of sportvoeding.

Het algemene gebied waarin een sporttherapeut zal werken, is om individuen en teams te helpen vooruitgang te boeken van het kunnen uitvoeren van normale dagelijkse fysieke functies naar sportieve en zeer bekwame activiteiten.

Vanaf het midden van de jaren negentig is er via de Gezondheidsberoepenraad (HPC) een gezamenlijke inspanning geleverd om sporttherapie als een ‘gereglementeerd’ beroep met beschermde titel te vestigen. ‘Beschermde titel’ zou betekenen dat alleen degenen die hebben aangetoond dat ze de vereiste normen hebben bereikt, onder de gekozen titel mogen oefenen; in dit geval Sporttherapie. De instemming van alle belanghebbenden op dit gebied was dat de minimale onderwijsstandaard om op dit gebied te oefenen het niveau van de universiteit zou zijn. Meer recentelijk heeft het HPC de toepassingen echter beperkt tot die beroepen waar er een risico voor het grote publiek wordt geacht. Sporttherapie werd niet als een risico beschouwd en zal daarom niet aan de HPC worden voorgelegd, tenzij er in de toekomst een wijziging in het beleid komt. Dit is op dit moment niet te voorzien.

Daarom is sporttherapie momenteel niet gereguleerd, hoewel er ledenorganisaties zijn die sporttherapie blijven promoten via universitaire programma’s. Hoewel deze organisaties hoog aangeschreven staan, zijn ze eerder lid dan erkende onderwijsinstellingen. Hierdoor blijft de titel van sporttherapeut er een die onduidelijk blijft bij veel sportmassage- en / of zachtweefseltherapeuten die hun training en ervaring voortzetten tot een niveau waarop de service die zij aanbieden kan worden beschouwd onder de noemer sporttherapie.